Charles de Gaulle, 22 Kasım 1890’da Lille’de yaşayan Katolik bir ailenin ikinci çocuğu olarak dünyaya geldi, babası Katolik okullarında öğretim görevlisiydi. De Gaulle Paris’te büyüdü ve Saint-Cyr Askeri Akademisi’nden mezun oldu. I.Dünya Savaşı sırasında gösterdiği başarıdan dolayı ün kazandı.
1930’lu yıllarda, o dönemin rağbet gören statik savunma doktrini yerine, mekanize ve zırhlı birliklerden oluşacak modern bir ordunun kurulması gerektiğini savundu. Bu ve bunun gibi askeri konular üzerinde birçok metin ve kitaplar yazdı fakat bu tavsiyeleri dikkate alınmadı, daha sonra 1940 Haziran’ında Almanlar çok kolay bir şekilde Fransa’yı istila ettiler. De Gaulle, Fransız hükümetinin Almanlarla yaptığı ateşkes görüşmelerine şiddetle karşı çıkmış ve savaşa devam edilmesinin gerektiğini savunmuştur. Bu düşüncesiyle Londra’ya kaçtı ve ateşkesi kabul etmeyen diğer Fransızlarla birlikte, lideri olduğu Özgür Fransa Kuvvetleri’ni kurdu.
1944 Ağustos Paris’in kurtuluşundan sonra bir kahraman gibi karşılandı. Geçici hükümetin başkanı olarak, Fransa’yı, Dördüncü Cumhuriyet’in anayasasının hazırlanışında yönlendirdi. Fakat güçlü bir başkanlık için yapmış olduğu istekleri önemsenmedi ve kabul edilmedi. Bu durumu kabullendi, fakat daha sonra yeni bir partiyle dönemin mevcut politik durumunu değiştirmeye çalıştı ama 1953’de tekrar emekliliğe ayrıldı.
1958’de Cezayir’de bir başkaldırma gerçekleşti, bu olay Fransa’nın dayanaksızlığıyla birleşince Dördüncü Cumhuriyet yıkıldı. Bu olayla De Gaulle, Fransa’yı yönetmek için bir kez daha geri döndü. Fransızlar, De Gaulle’a Beşinci Cumhuriyet’in başkanlığı için oy verdiler ve yeni bir anayasayı onayladılar. Koyu bir milliyetçi olarak, ülkesini ekonomik ve askeri olarak güçlendirmeye çalıştı. Nükleer silahların geliştirilmesine izin verdi, Fransa’yı NATO’dan çıkardı ve İngiltere’nin Avrupa Birliği’ne giriş başvurusunu veto etti. Ayrıca Cezayir’deki başkaldırılar nedeniyle De Gaulle, Cezayir’in Fransa’dan ayrılıp bağımsız olmasına izin verdi.
1968 Mayıs’ında,üniversite öğrencileri tarafından yapılan şiddetli gösteriler De Gaulle hükümetini salladı. De Gaulle, Almanya’ya giderek Almanya’daki Fransız birlikleri komutanı General Massu ile olaylara askeri müdahale olasılığını görüştü. Bu olaylar sonrasında, Fransız senatosunun yetkilerini sınırlandırmak ve yerel meclislere daha fazla yetki vermek isteyen değişikliğin referandumda reddedilmesiyle başkanlığı bıraktı. Böylece bir kez daha Colombey-les-Deux-Eglises’deki evine çekildi ve 9 Kasım 1970’de kalp krizinden öldü. Evi, daha sonra bir vakıf tarafından müzeye çevrildi.
Kaynak : BBC History
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder